W dzisiejszych czasach gry komputerowe są wszechobecne, dostępne na komputerach, konsolach, a nawet smartfonach. Niestety, wraz z ich popularnością rośnie problem uzależnienia od grania, zwłaszcza wśród młodych ludzi. Pojawia się pytanie – gdzie leży granica między pasją a uzależnieniem?

Granie samo w sobie nie jest złe – może rozwijać, uczyć i dostarczać rozrywki. Problem zaczyna się wtedy, gdy gracz traci kontrolę nad czasem spędzanym przed ekranem, zaniedbuje obowiązki, relacje społeczne, a nawet zdrowie fizyczne. Uzależnienie od gier objawia się również silnym napięciem w przypadku braku możliwości grania i próbami ukrywania swojego nałogu.

Szczególnie uzależniające są gry online z elementami rywalizacji lub losowości (np. loot boxy), ponieważ dostarczają silnych emocji i poczucia sukcesu. Często są one zaprojektowane tak, by zatrzymać gracza jak najdłużej – poprzez codzienne zadania, systemy nagród i mikrotransakcje.

Ważną rolę odgrywają rodzice, nauczyciele i terapeuci, którzy mogą pomóc rozpoznać pierwsze sygnały problemu. Kluczowe jest ustalenie zdrowych granic i nauczenie dziecka zarządzania czasem. W niektórych przypadkach potrzebna może być profesjonalna pomoc psychologiczna.

Granie z umiarem to przyjemność – w nadmiarze może jednak prowadzić do poważnych konsekwencji. Dlatego warto świadomie podchodzić do tej formy rozrywki.